Pizza to jedno z tych dań, które podbiło serca smakoszy z różnych krajów. Jednak nie każda smakuje tak samo. W różnych częściach świata powstały różne wersje tego pysznego placka z dodatkami. Dwa najbardziej znane rodzaje to klasyczna włoska pizza i pizza amerykańska. Wiesz czym się od siebie różnią? To nie tylko kwestia rozmiaru czy ilości sera. Pizza włoska i amerykańska to dwa zupełnie inne podejścia do kulinarnych tradycji, które kształtowały się przez lata na różnych kontynentach. Więcej na ten temat można się dowiedzieć z poniższego artykułu.
5 różnic między pizzą włoską a amerykańską – tradycja kontra innowacja
Pizza włoska ma długą i bogatą historię, która sięga czasów starożytnych. Początkowo była to prosta potrawa ubogich mieszkańców Neapolu – cienkie ciasto z oliwą, pomidorami i ziołami. Obecnie Włosi traktują pizzę jako danie, w którym najważniejsza jest prostota i jakość składników. Amerykańska pizza to z kolei efekt innowacji, która pojawiła się wraz z falą włoskich imigrantów w Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX wieku. Amerykanie szybko pokochali pizzę, jednak postanowili dostosować ją do swojego gustu i potrzeb.
Przeczytaj także: Prawdziwa włoska pizza – jak ją rozpoznać?
Ciasto – fundament pizzy
Jedną z najważniejszych różnic między pizzą włoską a amerykańską jest ciasto. Dla Włochów stanowi ono bardzo ważny element dania i musi być lekkie, chrupiące i przy tym delikatne. Włoska pizza, a zwłaszcza w pizza neapolitańska ma bardzo cienkie ciasto o puszystych brzegach. Wypiekana jest w piecu opalanym drewnem, który nadaje jej charakterystyczny smak i aromat. Ciasto chrupiące na zewnątrz i miękkie w środku stanowi doskonałą bazę dla pomidorów, sera i oliwy.
Pizza amerykańska charakteryzuje się grubszym i bardziej sycącym ciastem. Warstwy dodatków i sosu pomidorowego tworzą bogatą, wielowarstwową strukturę, która różni się od lekkiej i prostszej wersji włoskiej. Nowojorska pizza ma nieco cieńsze, ale elastyczne ciasto, które można składać na pół, co ułatwia jedzenie jej na ulicy.
Składniki – jakość kontra ilość
Włosi ogromną wagę przykładają do jakości składników. Pomidory San Marzano, mozzarella di bufala, świeża bazylia, oliwa z oliwek – te dodatki królują w ich kuchni. Każdy z nich ma swoje miejsce i żaden nie dominuje nad pozostałymi, ponieważ dla włoskich kucharzy liczy się równowaga między składnikami. Popularne rodzaje pizzy, takie jak pizza Napoletana czy Capricciosa, bazują na kilku dodatkach, tj. ser Grana Padano, Prosciutto Cotto (szynka gotowana), oliwki, które idealnie się uzupełniają.
W Stanach Zjednoczonych podejście do składników jest zupełnie inne. Amerykanie najczęściej zamawiają w pizzeriach ciasto z dużą ilością dodatków. Dlatego pizza w USA jest bardzo kaloryczna, ciężkostrawna i bardzo sycąca. Powszechnie stosowane są: sery w dużych ilościach, liczne dodatki mięsne (kiełbasa, szynka, pepperoni), warzywne, a nawet owoce, takie jak ananas. Za oceanem uwielbiają eksperymentować z pizzą, dodając do niej niekonwencjonalne składniki, takie jak barbecue, kurczak czy różnorodne sosy. W efekcie amerykańska pizza jest często bardziej różnorodna i bogatsza w smaki, ale często brakuje jej subtelności charakterystycznej dla włoskiej wersji.
Sposób pieczenia
Pizzę włoską zyskuje swój unikalny smak dzięki pieczeniu w tradycyjnych piecach opalanych drewnem. Proces ten trwa zaledwie 60-90 sekund, ponieważ temperatura w piecu sięga nawet 485°C. Dzięki temu cienkie ciasto na pizzę włoską staje się chrupiące i nie traci na swojej wilgotności. Proces pieczenia jest szybki i precyzyjny, a doświadczeni pizzerzy kontrolują każdy etap, aby osiągnąć idealny efekt.
Amerykańska pizza z puszystym ciastem i wieloma dodatkami często pieczona jest w tradycyjnych piecach elektrycznych, a zwłaszcza ta serwowana z lokalnych pizzerii. Temperatura jest w nich niższa, więc ciasto piecze się dłużej i staje się chrupiące na całej powierzchni.
Zdaniem eksperta
“W przypadku pizzy chicagowskiej proces pieczenia jest jeszcze dłuższy, ponieważ grube ciasto i liczne dodatki wymagają więcej czasu, aby dobrze się upiec. Wynik to pizza o zupełnie innym charakterze – bardziej przypomina placek lub zapiekankę niż lekką włoską pizzę„
Wyjaśnia właściciel pizzerii włoskiej Vesuviana
Rozmiar i sosy
Kolejną różnicą pomiędzy wersją włoską a amerykańską jest podejście do rozmiaru i sosów. We Włoszech pizzę serwuje się w kształcie okrągłego placka o średnicy 30 cm – idealnego dla jednej osoby. Sos pomidorowy jest podstawą pizzy, ale nigdy nie używa się go jako dodatku. Oliwa Extra Vergine i świeże zioła w zupełności wystarczają do podkreślenia smaku.
W Stanach Zjednoczonych pizza zyskuje na wielkości – duże, rodzinne rozmiary są normą. Typowa nowojorska pizza osiąga nawet 45 cm średnicy, a grubsze wersje, jak pizza chicagowska, mogą być jeszcze bardziej okazałe. Dodatkowo Amerykanie kochają sosy – nie tylko sos pomidorowy na pizzę, ale również te serwowane do polania dania. Sosy czosnkowe, ketchup, barbecue czy nawet majonez to popularne dodatki, które często spotkamy w pizzerii w USA.
Regionalne różnice
Warto również zauważyć, że zarówno we Włoszech, jak i w Stanach Zjednoczonych istnieją regionalne wariacje pizzy. Włochy mają swoje charakterystyczne style, takie jak pizza neapolitańska czy rzymska. W USA mamy do czynienia z wieloma odmianami. Nowojorska pizza jest cienka i elastyczna, w Chicago kochają gruby placek, a w Detroit pojawiła się pizza prostokątna z grubszym, chrupiącym spodem.
Pizza włoska i amerykańska to dwie różne odmiany, które oferują zupełnie inne doznania smakowe. We Włoszech pizza to hołd dla tradycji i prostoty, z kolei w USA pole do kulinarnych eksperymentów i odważnych kombinacji.
Przeczytaj również inne nasze artykuły:
- Pizza rzymska – czym jest i w czym tkwi jej sekret?
- Czym różni się pizza z pieca opalanego drewnem od pizzy z pieca elektrycznego? Poznaj różnice!
- Najpopularniejsze rodzaje włoskiej pizzy
Autor wpisu
Zespół vesuviana