Prosciutto Crudo di Parma

in Składniki
16 maja 2021
by
Brak komentarzy
prosciutto crudo di parma Kraków

Szynka parmeńska (wł. Prosciutto di Parma) – rodzaj włoskiej, surowej, podsuszonej szynki wytwarzanej z całych udźców wieprzowych z kością tradycyjnymi metodami w specyficznym klimacie na terenie prowincji Parmy, w regionie Emilia-Romania. Charakteryzuje się niższą zawartością soli w porównaniu z innymi szynkami tego typu, co nadaje jej charakterystyczny łagodny, relatywnie słodki smak.

Historia

Szynka z Parmy słynna była już w czasach rzymskich – wspominali o niej Warron (I w. p.n.e.), Polibiusz i Strabon. John B. Dancer twierdzi, że kiedy Hannibal w 217 p.n.e. wszedł do Parmy, mieszkańcy prosili go o skosztowanie tej potrawy. Na rozwój produkcji szynki miała wpływ obecność słonych źródeł w okolicy, takich jak Salsomaggiore, skąd czerpano sól do produkcji.

W celu ochrony jakości tej szynki w 1963 utworzone zostało Consorzio del Prosciutto di Parma, które nadzoruje procesy produkcyjne i wyrób surowców. Ponadto Wspólnota Europejska w 1996 przyznała wyrobowi certyfikat ochrony miejsca pochodzenia.

Dodatki

Szynka parmeńska ma wyrafinowany, słodki, intensywny smak i niską zawartość kalorii. W produkcji dozwolony jest tylko środek konserwujący podany w specyfikacji (w mniejszych ilościach niż w innych rodzajach szynki) i dodatek soli. Poza solą i tłuszczem nie ma żadnych innych dodatków.

Produkcja

Szynka parmeńska jest wytwarzana przez około 200 producentów na wschodzie prowincji Parma, zwłaszcza w okolicach Langhirano. Wykorzystywane są tylko udźce o dużej wadze (świeże, od 12 do 13 kg). Nazywana jest także słodką szynką, ponieważ stosuje się małą ilość soli dodanej w trakcie przetwarzania. Soleniu towarzyszy krótki odpoczynek w chłodni, następnie wyrób obtacza się tłuszczem wieprzowym. Zapewnia to powolne suszenie – około 12 miesięcy, ze stopniowym dodawaniem niewielkich ilości soli. Po dojrzeniu produkt powinien pojawić się na rynku z masą około 7–8 kg czystego mięsa (od 9,5 do 10,5 kg w przypadku ważenia z kością). Szynka parmeńska o innej masie ma mniejszą wartość rynkową.

Obszar produkcji

Obszar produkcji wskazany jest w specyfikacji unijnej, jak również przez ustawy włoskie. Proces wytwarzania powinien mieć miejsce co najmniej 5 km na południe od drogi Via Emilia do poziomicy 900 m n.p.m., od wschodu ograniczony powinien być nurtem rzeki Enza, a od zachodu doliną StironeŚwinie, z których mięsa wyrabia się szynkę, mogą natomiast pochodzić (dotyczy miejsca urodzenia i tuczenia) jedynie z gospodarstw położonych w następujących regionach Włoch: PiemontLombardiaVenetoEmilia-RomaniaToskaniaUmbriaMarcheLacjumAbruzjaMolise.

Składniki

W produkcji szynki parmeńskiej używana jest wyłącznie sól i wyraźnie zabronione są chemikalia, konserwanty (oprócz podanego w specyfikacji produkcji) i inne dodatki. Nie jest również dopuszczalne wędzenie lub zamrażanie.